Een studie gepubliceerd in het tijdschrift Psychology of Music testte of beweging invloed heeft op de manier waarop mensen muziek ervaren. De onderzoekers ontdekten dat deelnemers onbekende muziek leuker vonden na 12 minuten hardlopen op een loopband, ongeacht de muziekstijl.
Eerder onderzoek heeft aangetoond dat het luisteren naar muziek tijdens het sporten de prestaties verbetert. Maar studieauteur Michael J. Hove en zijn team vroegen zich af of deze relatie beide kanten op zou kunnen gaan. Heeft lichaamsbeweging invloed op het luisteren naar muziek?
“Ik raakte geïnteresseerd in hoe oefening de ervaring van het luisteren naar muziek verandert door wat er met me zou gebeuren na het spelen van hockey – muziek zou geweldig klinken voor mij na een hockeywedstrijd; nadat ik thuis was gekomen, zat ik vaak in mijn auto en luisterde naar het einde van het nummer”, zegt Hove, universitair hoofddocent aan de Fitchburg State University. “Ik kon het niet uitschakelen. Als psycholoog die muziek bestudeert, kende ik de uitgebreide literatuur over hoe het luisteren naar muziek de trainingsprestaties kan verbeteren, maar er was bijna geen onderzoek naar de tegenovergestelde richting (hoe oefening het luisteren naar muziek beïnvloedt).”
Lichamelijke activiteit heeft bekende therapeutische effecten. Onderzoeksstudies hebben bijvoorbeeld aangetoond dat lichaamsbeweging de stemming, opwinding en concentraties van dopamine kan verhogen – een neurotransmitter die deel uitmaakt van het beloningssysteem van de hersenen. Met name deze drie factoren zijn ook betrokken bij muzikaal plezier. Met dit bewijs in gedachten stelden Hove en zijn team voor dat lichaamsbeweging iemands plezier van muziek kan vergroten, mogelijk door stemming, opwinding of dopamineconcentraties.
Een steekproef van 20 universiteitsstudenten in de leeftijd van 19 tot 25 jaar nam deel aan een onderzoek. Het experiment omvatte twee laboratoriumsessies van een uur die met een tussenpoos van een week werden gehouden – een oefensessie en een controlesessie. Tijdens beide sessies luisterden de deelnemers naar 48 onbekende songclips uit verschillende genres (bijv. rock, indie, elektronisch) en beoordeelden ze hun plezier van elke clip en hun mate van opwinding (op een schaal van “rustig” tot “zeer opgewonden”).
Op de trainingsdag luisterden en beoordeelden de deelnemers de helft van de songclips voordat ze 12 minuten op een loopband renden. Na de oefening luisterden ze naar de resterende songclips en beoordeelden ze. De procedure was vergelijkbaar op de controledag, behalve dat deelnemers de songclips voor en na het luisteren naar een podcast beoordeelden (controletaak). Deelnemers beoordeelden ook hun gevoelens en emoties voor en na de oefening en controletaken en deden een test die hun oogknipperfrequenties mat als een indicator van de dopaminefunctie. De studenten hoorden elk nummer twee keer en de volgorde van de nummers werd gecompenseerd over de oefen- en controledagen.
De onderzoekers namen het gemiddelde van het muziekplezier van elke student over de nummers en testten of deze gemiddelden veranderden van pre- naar post-test (voor en na de oefening of controletaak). Ze ontdekten dat het muziekplezier van de studenten aanzienlijk toenam na het sporten, maar niet toen ze naar de podcast luisterden. Dit gold ongeacht de energie van het nummer, wat suggereert dat de oefening hun plezier in de muziek verhoogde, of het nummer nu vrolijk of zacht was.
De deelnemers vertoonden een sterkere toename in positieve stemming en een sterkere toename van opwinding na de oefening in vergelijking met het luisteren naar de podcast. En hoewel verandering in stemming niet gekoppeld was aan verandering in muziekgenot op de trainingsdag of de podcast-dag, was verandering in opwinding significant gekoppeld aan veranderingen in muziekgenot voor beide dagen.
Met andere woorden, studenten die zichzelf als meer “opgewonden” beoordeelden na de oefening of het luisteren naar de podcast, hadden de neiging om de muziek als plezieriger te ervaren. Zoals de auteurs van het onderzoek opmerkten, zijn deze bevindingen in overeenstemming met bewijs dat suggereert dat opwinding een rol speelt in hoe mensen muziek ervaren en ervan genieten.
“We hebben verschillende factoren gemeten die mogelijk verband kunnen houden met veranderingen in muzikaal plezier, en de factor die de duidelijkste link naar meer muzikaal plezier liet zien, was verhoogde opwinding”, vertelde Hove aan PsyPost.
Interessant genoeg bleek lichaamsbeweging de dopaminefunctie van de deelnemers niet te beïnvloeden, zoals gemeten aan de hand van hun oogknippersnelheden. Veranderingen in muziekgenot waren positief geassocieerd met oogknipperfrequenties, maar de relatie was niet statistisch significant. De auteurs zeiden dat toekomstige studies met grotere monsters en een meer directe meting van dopamine meer licht kunnen werpen op de mogelijke rol van dopamine in de relatie tussen lichaamsbeweging en muziekplezier.
De algemene bevindingen suggereren dat lichaamsbeweging het muziekplezier verhoogt, niet door de stemming te verbeteren, maar door de opwinding te vergroten. Omdat naar muziek luisteren en sporten twee behandelingen voor depressie zijn, suggereren Hove en zijn collega’s dat het combineren van de twee praktijken optimale voordelen zou kunnen bieden. “Hoewel muziek en lichaamsbeweging de gevestigde behandelingen zoals psychotherapie of farmacologie niet zullen vervangen”, schreven de onderzoekers in hun onderzoek, “bieden ze wel een gratis, toegankelijke, niet-invasieve manier om het plezier te vergroten. Bijwerkingen kunnen zijn: verminderde stress, verbeterde cognitie, gezondheid en geluk.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
