Nieuw onderzoek levert bewijs dat kisspeptine kan helpen het seksuele verlangen te
Photo by Mia Harvey
stimuleren bij mannen en vrouwen met een hypoactieve seksuele luststoornis, een medische aandoening die wordt gekenmerkt door een aanhoudend of terugkerend gebrek aan seksuele fantasieën, verlangens en gedachten die leiden tot problemen in intieme relaties. De nieuwe bevindingen verschijnen in JAMA Network Open .
Kisspeptin is een natuurlijk voorkomend hormoon dat een cruciale rol speelt bij de regulatie van het voortplantingssysteem. Het wordt geproduceerd in de hypothalamus van de hersenen en werkt in op de hypofyse om de afgifte van andere hormonen die betrokken zijn bij de vruchtbaarheid te stimuleren. Het nieuwe onderzoek suggereert dat kisspeptine ook een belangrijke rol kan spelen in de psychologie van seksuele opwinding.
“Ik begon jaren geleden voor het eerst met het onderzoeken van kisspeptine met betrekking tot de effecten ervan op de voortplanting”, legt studieauteur Alexander Comninos uit , een consultant en ere-hoofddocent in endocrinologie aan het Imperial College Healthcare NHS Trust. “Toen ik me realiseerde dat kisspeptine ook in veel gedragsmatige hersengebieden aanwezig was, wilde ik dit verder onderzoeken. Na onze vaststelling dat kisspeptine gedrag kan beïnvloeden, was de volgende logische stap om te zien of het mensen met gerelateerde problemen zou kunnen helpen.”
Comninos en zijn collega’s voerden twee gerandomiseerde klinische onderzoeken uit, die gebruik maakten van een dubbelblind, tweerichtings-crossover, placebogecontroleerd protocol, in een academisch onderzoekscentrum in het Verenigd Koninkrijk. De onderzoekers rekruteerden heteroseksuele mannen en vrouwen die zich zorgen maakten over en/of van streek waren door een laag seksueel verlangen. Degenen die voldeden aan de criteria voor hypoactieve seksuele luststoornis werden ingeschreven in de onderzoeken, wat leidde tot een steekproef van 32 mannelijke deelnemers met een gemiddelde leeftijd van 37,9 jaar en een steekproef van 32 vrouwelijke deelnemers met een gemiddelde leeftijd van 29,2 jaar.
Mannelijke deelnemers bezochten het onderzoekscentrum twee keer en kregen bij elk bezoek een infuus met kisspeptine of een placebo. Vervolgens voltooiden ze twee op video gebaseerde taken terwijl ze hersenscans ondergingen. In één taak keken ze gedurende 12 minuten naar korte video’s met afwisselend seksuele en niet-seksuele inhoud. In de andere taak keken ze naar een langere video van 8 minuten van een heteroseksueel stel dat zich bezighield met seksuele activiteit, terwijl hun fysieke en subjectieve opwinding continu werd geregistreerd.
Vrouwelijke deelnemers daarentegen keken naar video’s van 20 seconden met seksuele inhoud afgewisseld met niet-seksuele controlevideo’s terwijl ze hersenscans ondergingen. Ze bekeken ook 60 afbeeldingen van gezichten en werd gevraagd om hun aantrekkelijkheid te beoordelen op een 5-punts Likert-schaal. De gezichten omvatten zeer aantrekkelijke en gemiddeld aantrekkelijke mannen.
Bij mannen had kisspeptine een significant effect op de hersenactiviteit als reactie op seksuele visuele prikkels in vergelijking met een placebo. Met name verhoogde het hormoon de activering in belangrijke hersengebieden die verband houden met seksuele verwerking, waaronder de linker middelste frontale gyrus en de linker anterieure cingulate cortex. Kisspeptin verhoogde ook de activiteit in twee belangrijke visuele hersengebieden, de rechter spoelvormige gyrus en de bilaterale visuele cortex.
Bovendien verhoogde kisspeptine de zwelling van de penis aanzienlijk, wat leidde tot een grotere mate van fysieke opwinding in vergelijking met placebo. Kisspeptin verbeterde ook het “geluk over seks”, gerapporteerd door de mannen.
Bij vrouwen vonden de onderzoekers bewijs dat kisspeptine de hersenactiviteit verbeterde op gebieden die verband houden met seksuele en aantrekkingsverwerking. Vrouwen die meer van streek waren door hun seksuele functie, vertoonden meer door kisspeptine versterkte hersenactiviteit in de hippocampus, een hersengebied dat betrokken is bij vrouwelijk seksueel verlangen.
Hoe meer kisspeptine de posterieure cingulate cortex activeerde als reactie op aantrekkelijke mannelijke gezichten, hoe minder seksuele afkeer werd gerapporteerd door de deelnemers. Vrouwen meldden ook dat ze zich “sexyer” voelden na het ontvangen van kisspeptine in vergelijking met placebo.
“Kisspeptin is een potentieel veilige en effectieve behandeling voor mensen die hulp zoeken voor hun lage seksuele verlangen en heeft een pro-erectiel effect bij mannen,” vertelde Comninos aan PsyPost. “Het is nog vroeg, maar de resultaten tot dusver zijn veelbelovend, vooral als men bedenkt dat momenteel beschikbare behandelingen in de Verenigde Staten voor vrouwen een beperkte effectiviteit hebben en onaangename bijwerkingen hebben (zoals misselijkheid en slaperigheid) en dat er momenteel geen goedgekeurde behandelingen voor mannen zijn. behandelingen. Viagra wordt soms gebruikt, maar het is in de eerste plaats een mechanisch middel dat werkt op de bloedtoevoer naar de geslachtsorganen. Onze gegevens suggereren daarentegen dat kisspeptine niet alleen een pro-erectiel effect heeft, maar ook het onderliggende seksuele verlangen en de opwinding aanzienlijk kan verbeteren.”
“De studiedeelnemers ondergingen MRI tijdens deze studie,” zei Comninos. “Dit is duidelijk niet de meest comfortabele omgeving en daarom waren we verrast dat de toediening van kisspeptine zo’n krachtig stimulerend effect had op de seksuele banen, het gedrag en de penis in deze klinische omgeving. Hopelijk presteert kisspeptine in dit opzicht nog beter in een comfortabelere omgeving, zoals de thuisomgeving van een persoon.”
Kisspeptin werd goed verdragen en er werden geen bijwerkingen of bijwerkingen gemeld. Maar de onderzoekers zijn geïnteresseerd in het verkennen van alternatieve toedieningsroutes.
“In deze studie dienden we kisspeptine toe via een intraveneus infuus, wat natuurlijk niet ideaal is tijdens een seksuele ontmoeting! We kijken nu naar manieren om kisspeptine gemakkelijker toe te dienen, bijvoorbeeld via injectie of neusspray”, legt Comninos uit.
“Het is belangrijk om te benadrukken dat dit vroeg werk is. Er is veel te doen. We kijken naar het uitvoeren van grotere onderzoeken, het onderzoeken van de effecten bij personen met verschillende identiteiten en seksualiteiten, en het toedienen van op kisspeptine gebaseerde behandelingen op eenvoudigere manieren.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
