Bestaat seksverslaving echt?
SEKS- EN RELATIEONDERZOEK
Sommige mensen ontwikkelen een meer dan normale interesse voor seks, wat zelfs tot
Photo by Vidar Nordli-Mathisen
verschillende vormen van verslaving kan leiden. Maar bestaat dit soort verslavingen wel echt?
Sommige mensen ontwikkelen een meer dan normale interesse voor seks, wat zelfs tot verschillende vormen van verslaving kan leiden. Maar bestaat dit soort verslavingen wel echt? Volgens sommige wetenschappers is er sprake van inbeelding en kan er eigenlijk geen sprake zijn van zoiets als seksverslaving.
Over seksverslaving wordt vaak lacherig gedaan. Het hebben van veel seks lijkt alleen maar goed. Toch kan seks een probleem worden wanneer je er geen controle meer over hebt. Voor de persoon zelf en ook voor zijn omgeving.
Voor 1980 werd het begrip seksverslaving nauwelijks gebruikt, nu staat de media er vol mee.Hoe ontwikkelt seksverslaving zich? En zijn seksverslaafden wel echt verslaafd?
Eén procent van de Vlaamse en Nederlandse mannen zou ‘behoorlijk verslaafd’ aan porno zijn.
Het begon met de film Shame, sinds 9 februari in de bioscopen. Hoofdpersoon is de dertiger Brandon, die zijn vrije tijd besteedt aan het jagen op vrouwen en het kijken naar porno. Hij wordt uiteindelijk geconfronteerd met zijn eenzaamheid, zijn verleden en zijn schaamte. De film deed de aandacht voor seksverslaving oplaaien. Op 26 januari wijdde EO-televisieprogramma De Vijfde dag naar aanleiding van de film een aflevering aan seksverslaving.
Door onder andere aids en internet is de noodzaak tot seksuele zelfbeheersing veranderd. Sommigen blijken niet om te kunnen gaan met het grote aanbod aan seksuele prikkels en voelen en gedragen zich verslaafd: niet kunnen stoppen met het gedrag, er ongelukkig van worden of anderen er ongelukkig mee maken
Iemand die seksverslaafd is, is meer bezig met seks dan hij of zij eigenlijk zou willen. Dit uit zich in het hebben van veelvuldige seksuele contacten, extreem veel masturberen, obsessief fantaseren, porno, seks zoeken via advertenties en telefoonseks. Het komt vaker bij mannen voor dan bij vrouwen. Ongeveer één op de twintig mensen met een seksverslaving is een vrouw.
Seksverslaving betekent dat je meer met seks bezig bent dan je zelf prettig vindt en/of normaal is. Drie belangrijke kenmerken van seksverslaving
Patroon
Bij een seksverslaving is er sprake van een terugkerend seksueel gedragspatroon. De seksverslaafde stelt hetzelfde seksueel gedrag, telkens volgende éénzelfde patroon.
Controleverlies
De seksverslaafde is niet in staat om te stoppen met dit gedrag. Hij of zij kan het seksueel patroon niet bijsturen of stopzetten.
Lijden
De seksverslaafde heeft last van deze verslaving, of de partner, of de omgeving. Er is dus lijden en er zijn negatieve gevolgen van de seksverslaving.
Seks is in eerste instantie iets fijns en goeds. Op het moment dat je je rot voelt, kun je seks gebruiken om je wat op te fleuren. Bij seksuele activiteiten komen er stoffen (dopamine en adrenaline) in je hersenen vrij, die zorgen dat je je goed voelt.
Als je iets naars meemaakt, zul je iets zoeken dat de pijn verdooft en je helpt ontsnappen. Seks kan daarbij helpen. Maar als het trauma nooit opgelost raakt, zul je steeds verdoving moeten zoeken. Het kan dan gaan om mensen die vroeger misbruikt zijn, verwaarloosd of mishandeld.
Toch hoeft er niet per se een trauma aan ten grondslag te liggen. Seks is plezierig en iets om van te genieten.
Niet kunnen stoppen
Seksverslaving wordt nog niet officieel erkend en is dus ook niet in de psychologische handboeken te vinden. Wel heeft het veel overeenkomsten met andere verslavingen, zoals gokverslaving.
Er is niemand die weet hoe veel mensen er kampen met een seksverslaving als er geen duidelijke afspraken komen over de definitie. Vanwege het ontbreken van consensus heeft men besloten de diagnose maar helemaal te schrappen. Het is niet opgenomen in de symptomengids DSM-5 Terwijl iedere psychiater en psychotherapeut de afgelopen jaren heeft kunnen signaleren dat seksverslaving een reëel probleem is, dat snel in omvang toeneemt.
De fascinatie voor seks kan onthutsende vormen aannemen. Sommige mannen beschouwen hun vrouwelijke partner louter en alleen als een instrument om een orgasme te krijgen. In de ergste vorm wordt de vrouw zelfs ‘ontmenselijkt’, in die zin dat ze niet langer wordt beschouwd als een persoon met behoeften en gevoelens. De man zal te pas en te onpas seks willen, in zoverre dat er inderdaad sprake kan zijn van een vorm van seksverslaving.
Sommige vrouwen ondergaan de seksverslaving van hun man willoos, waardoor ze ze in feite helpen onderhouden. Bovendien lopen ze het risico om op hun beurt aan seks verslaafd te worden. Een echtpaar waar beide partners aan seksverslaving leidt, is meer in bed te vinden dan elders. Hun relatie is louter en alleen op seksuele contacten gebaseerd en niet op gevoelens. De vraag is uiteraard of dit relaties op termijn wel een toekomst heeft.
Volgens therapeuten – die seksverslaving wel degelijk als een vorm van verslaving erkennen – kunnen mannen vaak niet toegeven dat ze verslaafd zijn aan sex. Het is één van de vormen van verslaving waar het meeste schaamte rond heerst. Bovendien is seksverslaving één van de moeilijkste vormen van verslaving om van te genezen.
Er bestaan uiteraard links tussen seksverslaving en andere vormen van verslaving, maar seksverslaving wordt sociaal nog minder aanvaard dan alcohol- of drugsverslaving. Iemand van wie geweten is dat hij aan seksverslaving lijdt, zal ongetwijfeld op straat met de vinger worden nagewezen.
Het antwoord op bovenstaande vraag is dus positief: seksverslaving is wel degelijk een realiteit en geen fantasie van een zieke geest. Een seksverslaafde legt een vorm van obsessief gedrag aan de dag en ontwijkt al zijn verantwoordelijkheden. De vraag luidt uiteraard hoe iemand met een seksverslaving daarvan kan genezen. Therapie is uiteraard de aangewezen vorm, maar eerst moet de betrokkene ervan worden overtuigd dat er wel degelijk sprake is van seksverslaving. Sommige therapeuten weigeren echter personen met een seksverslaving, wegens de eenvoudige reden dat ze geloven dat die ongeneesbaar zijn.
Zo erg is de situatie waarschijnlijk niet, maar vast staat wel dat seksverslaving moeilijk aan te pakken is. De eerste fase is de patiënt te overtuigen dat hij verslaafd is aan seks, iets wat niet zo makkelijk is. Is die eerste stap gezet, dan kan het genezingsproces opgestart worden. Het komt er dan ook op aan om de seksverslaving via de wegen van de geleidelijkheid te genezen, een proces dat wel enige tijd kan aanslepen.
Gelukkig is er hulp te vinden. Zelf kun je een begin maken door internet af te sluiten, je harde schijf pornovrij te maken en alle mogelijke verleidingen uit de weg te gaan. Je kan ook terecht bij seksuologische hulpverleners.
Bronnen
http://www.gezondheidsnet.nl/verslavingen/leven-met-een-seksverslaving
http://www.gezondheidsweb.eu/sex/sexverslaving-inbeelding-een-heuse-realiteit
