De paradox van plezier in pijn: het ontrafelen van de psychologie van goedaardig masochisme

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)
Zelfobjectivering gekoppeld aan toegenomen seksuele disfunctie bij vrouwen
Onderzoek werpt licht op de psychologische routes van eenzaamheid naar smartphoneverslaving

Heb je je ooit afgevraagd waarom sommige mensen genieten van ervaringen die de

woman in white tank top

Photo by Klara Kulikova

meesten van ons onaangenaam of zelfs verontrustend zouden vinden? Waarom genieten sommige mensen van de verbranding van pittig eten, voelen ze zich opgewonden na een hartverscheurende horrorfilm, of vinden ze een bijzondere voldoening in de pijn na een intensieve training?

Een nieuwe studie gepubliceerd in de Journal of Research in Personality werpt licht op deze merkwaardige verschijnselen en onthult dat een instelling die bekend staat als goedaardig masochisme verband houdt met een grotere voorkeur voor ervaringen die zeer opwindend en negatief gewaardeerd zijn – met andere woorden, ervaringen die intens zijn. en schijnbaar negatief, maar leiden uiteindelijk tot plezier.

Goedaardig masochisme verwijst naar de neiging om plezier te beleven aan ervaringen die aanvankelijk als onaangenaam of bedreigend worden ervaren. Hoewel het een veelvoorkomend gedrag is – dat tot uiting komt in acties zoals het kijken naar treurige films die ons aan het huilen maken of het ondernemen van fysiek veeleisende activiteiten vanwege de pure uitdaging – is het niet uitgebreid bestudeerd in de context van het actief op zoek gaan naar dergelijke ervaringen om plezier te beleven.

Deze leemte in het onderzoek wekte nieuwsgierigheid op bij wetenschappers die probeerden te onderzoeken of individuen met masochistische neigingen echt op zoek gaan naar aversieve ervaringen om ervan te genieten.

“Ik vind het fascinerend dat sommige mensen nare ervaringen beleven. En nog fascinerender dat ze zelf op zoek gingen naar dergelijke ervaringen”, legt studieauteur Karolina Dyduch-Hazar uit , een postdoctoraal onderzoeker bij het MOVE Lab van de Julius-Maximilians-Universiteit.

De onderzoekers voerden twee onderzoeken uit waarbij universiteitsstudenten betrokken waren om de relatie tussen goedaardig masochisme en de voorkeur voor verschillende soorten emotionele stimuli te onderzoeken.

De eerste studie omvatte een steekproef van 285 deelnemers die de Benign Masochism Scale voltooiden, samen met een experimentele taak. De Benign Masochism Scale is een psychometrisch instrument dat is ontwikkeld om de neiging van een individu te beoordelen om plezier te ontlenen aan ervaringen die doorgaans als onaangenaam of aversief worden beschouwd. Het meet het genot op verschillende domeinen van lijden, zoals het ervaren van verdriet door romans, de verbranding door gekruid voedsel of het ongemak bij het ondernemen van fysiek uitputtende activiteiten.

Voor de experimentele taak werden de deelnemers blootgesteld aan een reeks videoclips geselecteerd uit de Database of Emotional Videos from Ottawa (DEVO). Deze clips vertegenwoordigden verschillende combinaties van opwinding en valentie, waaronder hoge opwinding met positieve valentie (bijvoorbeeld een lachende vrouw), lage opwinding met positieve valentie (bijvoorbeeld een bosscène), lage opwinding met negatieve valentie (bijvoorbeeld vuilnis) en hoge opwinding. opwinding met negatieve valentie (bijvoorbeeld een brakende man).

Deelnemers voerden een interactieve taak uit die was ontworpen om hun esthetische voorkeuren te beoordelen. Via voorbeeldfragmenten werden ze eerst vertrouwd gemaakt met de inhoud van elke videocategorie. Vervolgens mochten ze in elk van de twintig tests kiezen welke categorie video ze wilden bekijken, waarmee ze hun voorkeur voor bepaalde soorten emotionele stimuli onthulden. Na het bekijken van elke clip rapporteerden de deelnemers hun huidige niveau van affect en opwinding met behulp van de Self-Assessment Manikin, een hulpmiddel voor het meten van emotionele reacties.

De onderzoekers ontdekten dat videoclips met een hoge mate van opwinding en positieve waarde – waarin bijvoorbeeld vrolijke of opwindende scènes worden weergegeven – het meest werden geselecteerd en opnieuw bekeken door de deelnemers in het algemeen.

Maar individuen met een hoog goedaardig masochisme vertoonden een significante voorkeur voor videoclips die worden gekenmerkt door hoge opwinding en negatieve valentie, zoals scènes waarin walvisslachtingen worden afgebeeld. Omgekeerd toonden ze minder interesse in clips met een lage opwinding en positieve valentie, zoals serene strandwandelingen. Dit bevestigt dat mensen met een hoger niveau van goedaardig masochisme zich aangetrokken voelen tot intensere en ogenschijnlijk onaangename ervaringen.

Individuen met een hoge score op goedaardig masochisme gingen niet alleen vaker op zoek naar deze aversieve ervaringen, maar haalden er ook meer plezier uit dan hun tegenhangers met een lagere score op goedaardig masochisme.

Opvallend is dat geen enkele deelnemer ervoor koos om een ​​fragment opnieuw te bekijken dat wordt gekenmerkt door lage opwinding en negatieve valentie, wat duidt op een algemene desinteresse in minder intense negatieve ervaringen.

“Deelnemers keken liever naar clips die gekenmerkt worden door negatieve valentie en hoge opwinding (bijvoorbeeld een brakende man) dan naar clips die gekenmerkt worden door negatieve valentie en lage opwinding (bijvoorbeeld een passerende slang). Ik veronderstel dat dit komt omdat zulke clips leuker zijn, en we nieuwsgierige wezens zijn,” vertelde Dyduch-Hazar aan PsyPost.

Het tweede onderzoek, waaraan 262 deelnemers deelnamen, repliceerde het eerste, maar bevatte een maatstaf voor sensatie om er zeker van te zijn dat de waargenomen effecten uniek waren voor goedaardig masochisme. Ondanks de overeenkomsten in de procedure werd in dit onderzoek geen direct verband gevonden tussen goedaardig masochisme en de keuze voor aversieve ervaringen. Toen de gegevens uit beide onderzoeken echter samen werden geanalyseerd, ontstond er een duidelijker beeld: in beide onderzoeken voorspelde goedaardig masochisme een grotere voorkeur voor emotioneel aversieve ervaringen.

“Sommige mensen zoeken, meer dan anderen, aversieve of weerzinwekkende ervaringen, zelfs als er alternatieven beschikbaar zijn”, legt Dyduch-Hazar uit. “Ze doen dit omdat zulke ervaringen hen een goed gevoel geven.”

Maar de studie kent, net als al het onderzoek, beperkingen. Het vertrouwen op zelfgerapporteerde affectmetingen zou bijvoorbeeld vooroordelen of onnauwkeurigheden kunnen introduceren in de manier waarop deelnemers hun emotionele toestanden beoordelen en communiceren. Bovendien roept het gebruik van een steekproef van universitaire studenten, voornamelijk vrouwen, vragen op over de generaliseerbaarheid van de bevindingen naar bredere, meer diverse populaties.

“Onze bevindingen leveren het bewijs voor de pijler van het concept van goedaardig masochisme,” zei Dyduch-Hazar. “Ons onderzoek laat zien dat goedaardige masochisten op zoek zijn naar aversieve emotionele ervaringen om plezier te voelen. Toch weten we nog steeds weinig over emotionele regulatie bij masochistische individuen.”

“Het blijft bijvoorbeeld onduidelijk wat de bredere motieven zijn voor hun regelgevende acties. Behalve dat ze meer plezier voelen, kunnen goedaardige masochisten aversieve ervaringen zoeken om meer over zichzelf te leren of om meer over de wereld te weten te komen.

Het is ook belangrijk op te merken dat goedaardig masochisme en seksueel masochisme, hoewel ze de term ‘masochisme’ delen, verwijzen naar verschillende concepten die voornamelijk verschillen in hun context en uitdrukking.

“Sommigen van ons associëren goedaardig masochisme misschien met een seksuele masochistische stoornis waarbij iemand seksuele opwinding ervaart door misbruik”, legt Dyduch-Hazar uit. “Het blijkt echter dat masochisme eerder een alledaags fenomeen is.”

“Mensen halen bijvoorbeeld plezier uit pijnlijke diepe weefselmassages of bezoeken interactieve horrorhuizen waar ze betalen om zich bang en doodsbang te voelen. Ik heb een keer zo’n huis mogen bezoeken en het was echt een plezierige ervaring. Deze vreugde kwam voort uit het besef dat ik voor de gek werd gehouden door mijn lichaam – de dreiging of het lijden was eigenlijk ver weg.”

De studie ‘ Affective Preferences in Benign Masochism ’ is geschreven door Karolina Dyduch-Hazar en Vanessa Mitschke.

Bronnen

Eric W Dolan

https://www.psypost.org/the-paradox-of-pleasure-in-pain-unraveling-the-psychology-of-benign-masochism/

Delen