Een experimenteel onderzoek bij jonge mannen toonde aan dat het aanbrengen van een enkele dosis testosteron in de vorm van gel op de bovenarmen en schouders van deelnemers hun bereidheid vermindert om bevrediging van seksuele impulsen uit te stellen. Het onderzoek is gepubliceerd in Psychoneuroendocrinology .
Testosteron is het belangrijkste geslachtshormoon bij mannen. Het wordt voornamelijk geproduceerd in de Leydig-cellen van de teelballen en speelt de primaire rol bij seksuele differentiatie en functioneren. Bij veel zoogdieren reguleert het zowel het vermogen om seks te hebben als seksueel verlangen. Studies op mensen hebben aangetoond dat het ook een rol speelt bij de besluitvorming en psychologische verwerking van beloningen. Er is bijvoorbeeld gevonden dat hogere testosteronniveaus iemand meer bereid maken om risico’s te nemen in experimentele omgevingen.
Testosteronniveaus fluctueren normaal gesproken bij mensen. Enkele van de vroege wetenschappelijke onderzoeken toonden aan dat het kijken naar een seksueel expliciete film leidt tot een verhoging van de testosteronniveaus bij gezonde jonge mannen. Hetzelfde bleek te gebeuren wanneer mannen seksclubs bezoeken, seksuele activiteiten ontplooien of worden blootgesteld aan bepaalde geuren.
Om het effect van testosteron op de gevoeligheid voor seksuele beloningen en seksuele impulsiviteit te onderzoeken, voerden Yin Wu en haar collega’s een experiment uit op een groep van 140 gezonde jonge mannen tussen de 18 en 26 jaar. Deelnemers werden willekeurig verdeeld in een met testosteron behandelde groep en een placebogroep. Het experiment was dubbelblind, wat betekent dat noch de deelnemers noch de onderzoekers die het experiment uitvoerden wisten welke deelnemer in welke groep zat.
Alle experimentele sessies duurden 4 uur. In de experimentele groep bracht een mannelijke onderzoeksassistent actuele testosterongel aan op de schouders en bovenarmen van de deelnemers. De placebogroep onderging dezelfde procedure met als enige verschil dat de aangebrachte gel geen testosteron bevatte, maar slechts een geurloze hydroalcoholische gel was die er hetzelfde uitzag als de testosterongel (placebogel).
Na het aanbrengen van de gel voltooiden de deelnemers 60 proeven waarin ze gedurende een halve seconde een vage seksuele figuur te zien kregen en voor de keuze stonden om 1 seconde te wachten en de duidelijke versie van die foto gedurende 1 seconde te zien (beloning kleiner-eerder) of wacht een langere periode (3s-15s) en krijg 3 seconden de duidelijke versie van de foto te zien (grotere-langere beloning). Deelnemers kregen expliciet te horen dat sneller reageren er niet toe zou leiden dat ze in totaal meer foto’s te zien zouden krijgen. Foto’s die in het onderzoek werden gebruikt, waren 60 foto’s van naakte vrouwen.
“We ontdekten dat de toediening van testosteron de voorkeur voor de kleinere-vroeger-optie deed toenemen en een sterkere korting veroorzaakte voor de uitgestelde optie”, schreven de onderzoekers. Met andere woorden, deelnemers die testosteron kregen, kiezen er vaker voor om al na 1 seconde de foto van een naakte vrouw te zien dan de controlegroep. Ze waren minder bereid om een langere pauze te wachten om de foto langer te kunnen bekijken – 3 seconden. Dit gebeurde ondanks het feit dat er geen verschillen waren tussen de twee groepen in impulsiviteit als eigenschap, zoals beoordeeld door de Barratt Impulsivity Scale (BIS-11).
“Alles bij elkaar genomen suggereren deze bevindingen dat de toediening van een enkele dosis testosteron de impulsiviteit voor seksuele beloningen verhoogt. Acute testosteronverhogingen als reactie op seksuele prikkels zijn fylogenetisch geconserveerd, wat erop zou kunnen wijzen dat ze zijn geëvolueerd om fysiologische en gedragsmechanismen te moduleren die de reproductieve fitheid maximaliseren, “concluderen de auteurs van het onderzoek.
De studie belicht een belangrijk mechanisme dat ten grondslag ligt aan seksueel gedrag van mannen. Het heeft echter ook beperkingen waarmee rekening moet worden gehouden. Met name de studie gebruikte seksuele afbeeldingen, die zogenaamde secundaire beloningen zijn. De effecten kunnen anders zijn in situaties waarin mensen worden geconfronteerd met primaire beloningen (bijvoorbeeld geslachtsgemeenschap). Ook hield de studie geen rekening met de relatiestatus van deelnemers, noch met hun baseline testosteronniveaus.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
