Nieuw onderzoek levert bewijs dat de zelfevaluatie van mannen van hun lichaam hun niveau van seksuele waardering voorspelt, en dat deze relatie wordt gemodereerd door op het lichaam gerichte angst en mannelijke geslachtsnormen. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift Psychology & Sexuality .
Hoewel studies hebben aangetoond dat het hebben van een slecht lichaamsbeeld gepaard gaat met verschillende negatieve uitkomsten, is het meeste onderzoek gericht op vrouwen. De auteurs van de nieuwe studie probeerden het negatieve lichaamsbeeld van mannen beter te begrijpen en waren vooral geïnteresseerd in seksuele waardering, die is gedefinieerd als “positieve waardering voor en vertrouwen in het vermogen om iemands seksualiteit op een bevredigende en plezierige manier te ervaren.”
“Vanuit een interesse in het onderzoeken van mannelijke extremistische groepen, hadden we gemerkt dat één extremistische groep in het bijzonder (‘incels’) collectief geloofde dat als mannen er niet aantrekkelijk uitzagen, ze geen romantische of seksuele partner zouden kunnen vinden.” zei studieauteur David Hattie, een lid van het ORGASM Research Lab die het onderzoek uitvoerde als onderdeel van zijn honoursscriptie voor zijn BA in psychologie aan de Kwantlen Polytechnic University.
“Bijzonder fascinerend was hoe hypergefocuste incels waren op specifieke delen van het lichaam; met name polsomvang en schedelvorm kunnen bepalend zijn voor het onvermogen om relationele of seksuele connecties te vinden. We besloten toen om het verband tussen het lichaamsbeeld van mannen en seksuele bevrediging in de algemene bevolking te ondervragen.
De onderzoekers rekruteerden een steekproef van 298 mannelijke deelnemers. De gemiddelde leeftijd van de steekproef was 32,34 jaar. De deelnemers vulden een reeks vragenlijsten in, waaronder een die bekend staat als de Body Esteem Questionnaire-Revised. De deelnemers gaven op een 5-puntsschaal aan hoe ze zich voelden over verschillende lichaamsdelen (bijv. armen, borst) en fysieke kenmerken (bijv. energieniveau, fysieke coördinatie).
Hun antwoorden werden opgeteld in drie afzonderlijke dimensies: kracht van het bovenlichaam, fysieke conditie en seksuele aantrekkelijkheid. Hattie en zijn collega’s ontdekten dat alle drie de dimensies van de waardering van het mannelijk lichaam positief geassocieerd waren met seksuele waardering. Lichaamswaardering met betrekking tot de pols, neus, kaak en lengte werden ook geassocieerd met seksuele waardering, wat “een bijzonder nieuwe bevinding was die niet in eerdere literatuur werd vermeld”, aldus de onderzoekers.
Met andere woorden, degenen die positieve gevoelens over hun lichaam hadden, waren eerder geneigd om het eens te zijn met uitspraken als “Ik zou mijn seksuele vaardigheid behoorlijk hoog waarderen” en het niet eens te zijn met uitspraken als “Ik twijfel soms aan mijn seksuele competentie.”
“Deze relatie werd echter gecompliceerd door andere variabelen op te nemen”, vertelde Hattie aan PsyPost. “We ontdekten bijvoorbeeld dat angst voor het lichaamsbeeld de relatie tussen seksuele aantrekkelijkheid en seksuele waardering negatief matigde; de sterkte van de relatie tussen seksuele aantrekkelijkheid en seksuele waardering was het zwakst wanneer de angst voor het lichaamsbeeld hoog was, wat suggereert dat verhoogde angst voor het lichaamsbeeld een negatieve invloed heeft op de seksuele waardering van mannen .
Degenen met een hoge mate van angst voor het lichaamsbeeld zijn het eens met uitspraken als “Ik hou er niet van dat mijn partner me helemaal naakt ziet tijdens seksuele activiteit”, “Tijdens seksuele activiteit probeer ik bepaalde delen van mijn lichaam te verbergen” en “Ik ben zelfbewust over mijn lichaam tijdens seksuele activiteit.
Foto van Samsung UK https://unsplash.com/photos/wWpNyj0HVQg
De deelnemers vulden ook een vragenlijst in waarin ze aangaven in hoeverre ze het eens waren met verschillende stellingen over mannelijkheid. De vragenlijst beoordeelde mannelijke rolnormen met betrekking tot beperkende emotionaliteit, zelfredzaamheid door mechanische vaardigheden, negativiteit ten opzichte van seksuele minderheden, vermijden van vrouwelijkheid, belang van seks, stoerheid en dominantie.
In een onverwachte bevinding werd de relatie tussen de kracht van het bovenlichaam en seksuele waardering niet gemodereerd door de goedkeuring van de mannelijke rolnorm.
“Hogere conformiteit met mannelijke geslachtsnormen had geen invloed op de relatie tussen de kracht van het bovenlichaam en seksuele waardering,” zei Hattie. “We hadden de hypothese dat een macho/gespierd lichaamstype de seksuele waardering van mannen zou beïnvloeden, vooral voor mannen die mannelijke gendernormen onderschrijven en we hebben dit resultaat niet gevonden. Achteraf gezien is dit resultaat misschien niet verwonderlijk, gezien de recente trends waarbij het lichaamsbeeld van mannen verschuift van een gespierd ideaal naar een slanker/getraind ideaal.”
De relatie tussen seksuele aantrekkelijkheid en seksuele waardering was het sterkst wanneer de goedkeuring van de mannelijke rolnorm hoog was. Daarentegen was de relatie tussen fysieke conditie en seksuele waardering het sterkst wanneer de goedkeuring van de mannelijke rolnorm laag was.
“Hogere conformiteit met mannelijke gendernormen had een negatieve invloed op de relatie tussen de fysieke conditie van mannen en seksuele waardering”, vertelde Hattie aan PsyPost. “Een theorie die we hadden over dit resultaat was dat mannen die zich conformeren aan stereotiepe mannelijke lichaamstypes, druk kunnen voelen om fysiek fit te blijven om van hun seksualiteit te genieten, terwijl mannen die zich minder snel conformeren aan mannelijke gendernormen meer nadruk leggen op andere factoren die bijdragen aan hun seksuele achting.”
“Gezamenlijk suggereren onze bevindingen dat klinische en seksuele voorlichtingsprogramma’s rekening moeten houden met zowel de positieve als de negatieve invloeden van het lichaamsbeeld van mannen bij het beïnvloeden van hun seksuele tevredenheid en achting,” zei Hattie.
De bevindingen hielden zelfs stand nadat de onderzoekers controleerden voor algemene niveaus van seksuele activiteit en onzekere overtuigingen over mannelijkheid (of de overtuiging dat iemands status als “man” moeilijk te verdienen maar gemakkelijk te verliezen is). Maar zoals bij alle onderzoeken, bevat de studie enkele kanttekeningen.
“Er is altijd een behoefte om te onderzoeken hoe de relatie tussen lichaamswaardering en seksuele waardering andere groepen mensen beïnvloedt dan mannen,” legt Hattie uit. Demografische variabelen zoals ras, geslacht of land van herkomst kunnen allemaal op verschillende manieren het lichaamsbeeld en de seksuele waardering beïnvloeden. Bovendien is er nog werk aan de winkel om de relatie tussen functionele (in tegenstelling tot esthetische) problemen met het lichaamsbeeld en seksualiteit te onderzoeken, vooral voor personen met een handicap.
“Lichaamsbeeld is een steeds evoluerend concept; hoewel de mate van ontevredenheid over het lichaam kan verschillen tussen mannen, vrouwen en niet-binaire individuen, kan een negatief lichaamsbeeld bij mannen bijdragen aan langetermijnproblemen zoals overmatig sporten, depressie, eenzaamheid, sociale vergelijking, seksuele ontevredenheid en ongeordend eten. Wij zijn van mening dat mannen de ruimte moeten krijgen om de gevolgen van een negatief lichaamsbeeld op hun seksualiteit te bespreken en te verwerken, zowel in therapie, in het onderwijs als in de samenleving in het algemeen.”
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
