Volgens het onderzoek gaven vrouwen met een sterke gevoeligheid voor geuren aan dat ze meer orgasmes genoten in vergelijking met vrouwen met een minder scherp reukvermogen.
Voor alle duidelijkheid, ze vonden geen verband tussen de reukzin en seksueel verlangen of prestatie tussen de lakens. Maar ze vonden wel een positieve correlatie tussen een beter, verhoogd reukvermogen en frequentere orgasmes, evenals meer plezierige seks.
Het olfactorische systeem (=reuksysteem) draagt aanzienlijk bij aan het menselijk sociaal gedrag en vooral aan partnerkeuze en empathisch functioneren. In deze context toonde eerder onderzoek naar personen met een verminderde reukfunctie een invloed aan van het reukvermogen op verschillende aspecten van seksualiteit. De toegepaste steekproeven, methoden en resultaten zijn echter divers en een betrokkenheid van verstorende factoren, zoals ademhalingsproblemen, depressie of sociale onzekerheid kan niet worden uitgesloten.
In een studie onderzocht men de mogelijke correlatie tussen geurdrempel bij gezonde deelnemers en hun seksuele begeerte, seksuele ervaring en seksuele prestaties. Bij 70 volwassenen (28 mannen, 42 vrouwen; gemiddelde leeftijd 24,8 ± 4,1 jaar) werd de geurdrempel bepaald met behulp van de “Sniffin ‘Sticks. ”De deelnemers reageerden ook op een reeks vragen over seksueel verlangen (Sexual Desire Inventory), seksuele ervaring (frequentie van orgasmes, ervaren aangenaamheid van seksuele activiteiten op visueel analoge schaal) en seksuele prestaties (frequentie van seks hebben, gemiddelde duur van geslachtsgemeenschap). Geurgevoeligheid correleerde positief met seksuele ervaring: deelnemers met een hoge olfactorische gevoeligheid rapporteerden een hogere plezierigheid van seksuele activiteiten. Verder rapporteerden vrouwen met een hoge olfactorische gevoeligheid een hogere frequentie van orgasmes tijdens geslachtsgemeenschap. Deze bevindingen waren uitsluitend aanwezig voor seksuele ervaring; er werden geen significante correlaties gevonden voor seksueel verlangen of seksuele prestaties.
Mensen kunnen, net zoals dieren, communiceren via geuren. Een vorige studie wees al uit dat vrouwen zin kregen door het zweet van opgewonden mannen. Nu testte de universiteit van Kent ook het omgekeerde. Psycholoog Arnaud Wisman deed drie experimenten met zweetstalen van vrouwen die geen hormonale contraceptie gebruikten. Hij nam stalen wanneer ze zin hadden in seks, en hij nam er ook op een later moment, wanneer ze niet opgewonden waren. Vervolgens liet hij de stalen ruiken aan mannen. Volgens Wisman zouden ze onbewust in staat zijn om het verschil in geur te herkennen.
De rol van geur
In het eerste experiment vonden mannen het zweet van een opgewonden vrouw aantrekkelijker dan het neutrale, wanneer ze het op een schaal van 1 tot 7 moesten beoordelen. Uit het tweede experiment bleek dat ze zelf ook meer opgewonden werden van de zweetgeur van een hitsige vrouw. Experiment nummer drie testte uit of blootstelling aan de zweetgeur van de opgewonden vrouwen ervoor zorgde dat mannen langer naar foto’s van schaars geklede dames in verleidelijke poses zouden kijken, wat zo bleek te zijn.
Wanneer vrouwen opgewonden zijn, zouden ze een bepaald ‘chemosignaal’ uitzenden, dat mannen dan weer opgewonden maakt. ‘Chemosignalen’ zijn stofjes die we aanmaken bij een bepaalde gemoedstoestand, en dan worden verspreid via ons zweet. Een studie uit 2011 vond zelfs dat mannen seksueel konden afknappen op de geur van vrouwelijke tranen.
Evolutionaire verklaring
Waarom we kunnen communiceren via geuren, zou volgens de studie gedeeltelijk te verklaren zijn vanuit de evolutie. Een ervaring die iemand bang maakt, veroorzaakt bijvoorbeeld een zweetgeur die een vecht-of-vluchtreactie in anderen teweeg brengt. Dat stelt hen in staat om op potentiële bedreigingen te reageren op een manier die hun kans op overleven vergroot.
Seksueel verlangen zou dus meer omvatten dan we kunnen zienDe ervaring van seksuele interacties lijkt dus te worden verrijkt door olfactorische input of m.a.w. wie beter ruikt, heeft betere sekservaringen.
Beutel, M. E., Stöbel-Richter, Y., & Brähler, E. (2008). Sexual desire and sexual activity of men and women across their lifespans: Results from a representative German community survey. BJU International,101(1), 76–82.
Blaustein, A. R. (1981). Sexual selection and mammalian olfaction. American Naturalist, 117(6), 1006–1010.
Brämerson, A., Nordin, S., & Bende, M. (2007). Clinical experience with patients with olfactory complaints, and their quality of life. Acta Oto-Laryngologica, 127(2), 167–174.
Burke, S. M., Veltman, D. J., Gerber, J., Hummel, T., & Bakker, J. (2012). Heterosexual men and women both show a hypothalamic response to the chemo-signal androstadienone. PLoS ONE, 7(7), e40993. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0040993.
Croy, I., Bendas, J., Wittrodt, N., Lenk, M., Joraschky, P., & Weidner, K. (2017). Gender-specific relation between olfactory sensitivity and disgust perception. Chemical Senses, 42(6), 487–492. https://doi.org/10.1093/chemse/bjw163.
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
