Sexting is een begrip geworden. Het gaat hierbij vaak om jongeren die via sociale media
Pexels (CC0), Pixabay
naaktfoto’s van zichzelf naar anderen sturen. Onwetend van de gevolgen. Je kunt sexting eigenlijk vergelijken met een tattoo, wanneer het eenmaal is geplaatst, is het permanent en dus onuitwisbaar. En dat vergeten jongeren vaak.
Uit onderzoek is gebleken dat ongeveer 75% van de jongeren wel eens een naaktfoto heeft ontvangen of doorgestuurd. En zo’n 25% geeft toe zelf wel eens een naaktfoto te hebben gemaakt.
De Nederlandse Francien Regelink is 29 jaar, een succesvolle blogster en zakenvrouw met een eigen bedrijf. Ze is zelfverzekerd, standvastig en heeft heel wat bereikt in het leven. Aan niets zou je zeggen dat de Nederlandse zo’n 14 jaar geleden slachtoffer werd van een groot sexting-schandaal op haar school. En toch. “Ik schrijf dit boek omdat ik de schaamte en het waardeoordeel rond sexting wil weghalen”.
15 jaar oud was ze, toen ze in een vlaag van bakvisliefde haar borsten liet zien aan de coolste jongen van de school. Eén de webcam foto was het, enkel en alleen voor zijn ogen. Maar dat had ze even verkeerd ingeschat. Het duurde niet lang of haar foto hing in de gangen van de hele school.
“Ik ben heel hard naar huis gefietst. Ik was zo wanhopig en in paniek dat een ongeluk krijgen me even niet zo erg leek. Dan was ik in ieder geval van het probleem af”, zegt Regelink. “Ik schaamde me en zag het ook echt als mijn fout. Als ik mijn borsten niet had laten zien, had hij die foto niet kunnen maken.” Maar waarom deed je het dan?
In Francien, laat je tieten nog eens zien vertelt Francien Regelink over haar ervaring met sexting en de gevolgen ervan. Toen ze 15 jaar was, maakte zij een screenshot van haar borsten en stuurde dat aan de coolste jongen van de school, in de veronderstelling dat het ‘for his eyes only’ was. Daar dacht hij anders over. Want enige tijd later hingen ze door de hele school.
Regelmatig verschijnen berichten over sexting in het nieuws. Door social media als Instagram en Snapchat gaat de verspreiding van dit soorten beelden tegenwoordig veel sneller en verder – en zijn de gevolgen veel ingrijpender. De kracht en humor waarmee Francien over deze gevolgen schrijft zijn overweldigend en indrukwekkend, net als de manier waarop zij deze negatieve ervaring uiteindelijk – met vallen en opstaan – in haar voordeel heeft laten werken.
Francien wil vooral de bewustwording rond het fenomeen vergroten. “Sexting op zich kan je misschien niet voorkomen, maar je kan wel de houding veranderen. Kinderen (en volwassenen) moeten anders tegen het fenomeen leren aankijken. Het is in feite kinderporno en iedereen die dit doorstuurt maakt zich hieraan schuldig. Dat is iets wat veel kinderen en volwassenen niet weten.”
Bewustmaking is één ding, maar wat doe je nu als het kwaad al geschied is en zo’n foto van jou circuleert? Francien deelt haar tips.
* “Rapporteer de foto op het sociale netwerk waar deze verspreid is zodat deze zo snel mogelijk verwijderd kan worden.”
* “Hoe moeilijk het ook is, neem iemand in vertrouwen. Ik durfde dat niet uit schaamte en omdat mijn vertrouwen was geschaad. Achteraf zie ik in dat ik dit wel had moeten doen, dan was het probleem misschien minder groot geweest. Je ouders zullen altijd achter je staan, ook al reageren ze in het begin misschien boos of teleurgesteld. Ze zijn ook geschrokken, maar zullen er altijd alles aan doen om jou te beschermen. Durf je je ouders niet in vertrouwen te nemen, ga dan naar een docent. Die weten absoluut raad met wat jou is overkomen.”
* “Leg alles vast. Het is belangrijk dat je alles opslaat wat met jouw zaak te maken heeft. Dit kun je doen door screenshots/foto’s te nemen met je telefoon. Vergeet ook niet om (Whatsapp) berichten te bewaren. Dat helpt je bij het opsporen van de daders en zij die het hebben doorgestuurd. Zo kunnen ook zij erop worden aangesproken. Je kunt ook aangifte doen. Om die reden is het van groot belang om de bovenstaande info op te slaan en aan te voeren tijdens de aangifte.”
* “Luister naar vrienden en familie. Ik ontving naast positieve reacties ook negatieve reacties op mijn verhaal. En natuurlijk is het onmogelijk om je daar níks van aan trekken. Maar de meeste mensen staan niet dicht bij je, hun oordeel is nergens op gebaseerd. De reacties van je vrienden en familie zijn veel belangrijker. Luister naar wat zij over de zaak te zeggen hebben, niet naar de rest. Een goede vriend zei tegen mij: “Het komt goed, ook als het niet goedkomt.”
* “Je bent maar één dag nieuws. Een dergelijk incident is maar één dag interessant op een middelbare school. Daarna gebeurt er al weer iets anders dat de gemoederen bezig houdt. Ook al voelt dat niet zo. Ook al ga je soms keihard onderuit. Je kunt altijd weer opstaan.”
Nu is Francien slachtoffer geworden van sexting, maar voor de daders/verspreiders van de foto kan sexting ook grote gevolgen hebben. Je kunt namelijk, niet schrikken, een strafblad krijgen wanneer je erotisch getinte foto’s verspreid via het internet, sociale media of zelfs wanneer je een postduif gebruikt
Met haar boek wil Francien niet alleen haar persoonlijke verhaal vertellen, maar vooral de jongeren van nu bewust maken van de gevolgen van sexting, het verzenden (en ontvangen) van seksueel getinte beelden of tekstberichten door middel van mobiele telefoons of internetapplicaties. De risico’s van sexting zijn letterlijk grenzeloos.
In ‘Francien laat je tieten nog eens zien’ beschrijft Francien Regelink (28), hoe zij als vijftienjarige een foto van haar blote borsten stuurde aan de jongen die zij leuk vond. Na enige tijd ontdekt ze dat de foto via e-mail verspreid is onder haar medeleerlingen. Kort daarna hangen er overal in de school afdrukken van haar foto.
Francien heeft niet haar gezicht op de foto gezet, maar door het randje van haar kleding wordt ze toch herkent. Vrienden van de jongen aan wie zij de foto stuurde, roepen haar na: “Francien, laat je tieten nog eens zien.”. Francien voelt zich enorm ellendig, maar besluit het gebeurde niet te delen met haar ouders. De school doet weinig met het incident. Zij vragen Francien of zij het meisje van de foto is, maar als ze dit ontkent, laat de school het er verder bij.
Francien maakt hierna een moeilijke tijd door, waarin ze niet echt zichzelf durft te zijn. Ze wordt verliefd op een andere jongen, maar de relatie met dit vriendje wordt, onder alle aandacht voor haar foto, steeds moeilijker en loopt uiteindelijk stuk. Francien durft uiteindelijk niet naar het examenfeest te gaan. Eenmaal op haar vervolgopleiding en met een nieuwe vriend, merkt Francien dat ze weer steeds meer zichzelf durft te zijn en dat ze het gebeurde wat achter zich kan gaan laten.
Francien realiseert zich inmiddels heel goed dat haar sexting-incident zich voordeed in de tijd vóór Insta, Facebook en Twitter en dat de impact van het besluit een foto van haar borsten te versturen, nu nog vele malen groter had kunnen zijn.
Francien besluit haar verhaal in een boek te beschrijven, maar slaagt hier in eerste instantie niet in.
Wanneer ze een artikel in het Parool leest over sexting, zoekt ze contact met de journalist van dit artikel. Zo komt ze in contact met de redactie van Nieuwsuur die graag een item over sexting wil maken. Wanneer dit item uiteindelijk niet uitgezonden wordt en hierdoor niet de aandacht krijgt waarop Francien hoopte, besluit ze op haar eigen blog (GirlsLove2Run.com) een brief te schrijven aan de jongen die haar foto verspreidde.
Zo wil ze setxing een beter bespreekbaar item maken en jongeren de adviezen geven die zij in het verleden zo graag had gehad. Alle reacties die ze krijgt op haar brief, zetten haar er toe aan toch haar boek te schrijven.
‘Francien, laat je tieten nog eens zien’ van Francien Regelink is te koop voor € 16,99 (Kosmos Uitgevers)
Deze website bevat info die mogelijks niet geschikt is voor kinderen. U bevestigt minstens 16 jaar te zijn. Deze website gebruikt cookies. U gaat daarmee akkoord.
weghalen”.
een nieuwe vriend, merkt Francien dat ze weer steeds meer zichzelf durft te zijn en dat ze het gebeurde wat achter zich kan gaan laten.
