Wat maakt iemand een perfecte vriend?

Geschatte tijd om tekst te lezen: 5 minu(u)t(en)
Hebben vrouwen die losse seks hebben een lager zelfbeeld?
Waarom kiezen steeds meer vrouwen er voor om geen kinderen te krijgen?

Een recente studie gepubliceerd in de Journal of Social and Personal Relationships biedt

person in red sweater holding babys hand

Photo by Hannah Busing

nieuwe inzichten in welke kwaliteiten we prioriteit geven aan onze vrienden. Uit het onderzoek blijkt dat eigenschappen als loyaliteit, betrouwbaarheid, betrouwbaarheid en eerlijkheid als essentieel of noodzakelijk worden beschouwd in vriendschappen. Ondertussen worden eigenschappen als vergevingsgezindheid, het delen van informatie, emotionele intelligentie en gewetensvol omgaan met schulden als luxe beschouwd, niet essentieel maar wenselijk.

Door de geschiedenis heen, van Aristoteles tot moderne denkers, is de aard van vriendschap een onderwerp geweest van filosofisch en psychologisch onderzoek. Weten welke eigenschappen mensen in vrienden waarderen, kan onderzoekers helpen de voordelen en functies van deze relaties te begrijpen die verder gaan dan alleen gezelschap, vooral in termen van evolutionaire voordelen zoals overleving en welzijn.

“Ik ben geïnteresseerd in vriendschapsvoorkeuren omdat het zo’n weinig onderzocht gebied is”, zegt studieauteur Jessica (Jessi) D. Ayers , assistent-professor in de psychologische wetenschappen aan de Boise State University. “De meeste traditionele theorieën uit de sociale psychologie hebben gewezen op gelijkenis, bekendheid en fysieke nabijheid als de belangrijkste drijfveren voor het initiëren van vriendschappen, en het is pas de laatste tien tot twintig jaar dat onderzoekers individuele verschillen in voorkeuren zijn gaan overwegen die van invloed kunnen zijn op wie waar we vrienden mee willen worden.”

Om te identificeren welke eigenschappen als essentieel worden gezien (noodzakelijkheden) en welke als wenselijk maar niet essentieel worden gezien (luxe) in vriendschappen, hebben de onderzoekers twee afzonderlijke onderzoeken uitgevoerd.

Bij het eerste onderzoek waren individuen betrokken, voornamelijk studenten, van een grote openbare universiteit in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Er werd gebruik gemaakt van een budgetparadigma, een op de economie gebaseerde methodologie die was ontworpen om besluitvorming onder beperkte middelen te simuleren.

Deelnemers kregen de opdracht om hun ‘perfecte’ vriend te creëren met behulp van een hypothetisch budget. Ieder kreeg een bepaald aantal ‘vriendschapstokens’, die ze konden verdelen over verschillende eigenschappen om deze eigenschappen bij hun ideale vriend te versterken. Deze eigenschappen omvatten loyaliteit, betrouwbaarheid, betrouwbaarheid, eerlijkheid, vergevingsgezindheid, het delen van informatie, emotionele intelligentie en consciëntieusheid bij het terugbetalen van schulden.

Een belangrijk aspect van deze methode is het gebruik van verschillende budgetniveaus om economische beperkingen na te bootsen: laag, gemiddeld en hoog. Deelnemers die aan de low budget-conditie waren toegewezen, moesten moeilijke keuzes maken over welke eigenschappen echt essentieel waren, omdat hun beperkte tokens hen dwongen prioriteiten te stellen. Omgekeerd zouden degenen met een hoog budget het zich kunnen veroorloven om te investeren in zowel noodzakelijke als luxe eigenschappen, waardoor een contrast ontstaat om te onthullen welke eigenschappen luxe zijn.

De onderzoekers ontdekten dat eigenschappen als loyaliteit, betrouwbaarheid, betrouwbaarheid en eerlijkheid naar voren kwamen als fundamentele vereisten in vriendschap. Dit zijn de eigenschappen die deelnemers zwaar prioriteit gaven, zelfs onder financiële beperkingen, wat duidt op hun niet-onderhandelbare status in wat een essentieel aspect van een vriend vormt.

Aan de andere kant werden eigenschappen als vergevingsgezindheid, het delen van informatie, emotionele intelligentie en consciëntieusheid bij het terugbetalen van schulden gecategoriseerd als luxe. Deze eigenschappen werden vaker geselecteerd door deelnemers die meer tokens te besteden hadden, wat aangeeft dat dergelijke eigenschappen weliswaar wenselijk zijn, maar niet als essentieel worden beschouwd voor het bestaan ​​van de vriendschap.

De tweede studie repliceerde en breidde de bevindingen van de eerste uit door gebruik te maken van een gedwongen-keuzeparadigma met een grotere steekproef van 449 deelnemers. Deze methode was ontworpen om de hiërarchische aard van eigenschapsvoorkeuren dieper te onderzoeken dan het budgetparadigma zou kunnen.

In dit onderzoek werden de deelnemers geconfronteerd met gedwongen keuzescenario’s waarbij ze moesten kiezen tussen twee combinaties van vriendeigenschappen. In elk scenario werden verschillende noodzakelijkheidskenmerken tegenover elkaar gezet, luxekenmerken tegen elkaar, en noodzakelijkheidskenmerken tegenover luxekenmerken. Deze aanpak stelde onderzoekers in staat te observeren welke eigenschappen consequent boven andere werden verkozen, waardoor het relatieve belang ervan werd aangegeven en het onderscheid tussen noodzaak en luxe werd bevestigd.

Een typische keuze kan bijvoorbeeld inhouden dat je moet kiezen tussen een vriend die altijd loyaal is maar nooit betrouwbaar, en een vriend die altijd betrouwbaar is maar nooit loyaal. Deze methode benadrukt welke eigenschappen deelnemers het meest waarderen wanneer ze rechtstreeks worden vergeleken, waardoor inzicht wordt verkregen in de hiërarchische ordening van eigenschapsvoorkeuren binnen de categorieën van benodigdheden en luxe.

De resultaten van de gedwongen-keuzescenario’s ondersteunden die van het budgetparadigma, waarbij noodzakelijkheidskenmerken consequent werden verkozen boven luxekenmerken. Deze consistentie tussen verschillende methodologische benaderingen maakt de bevindingen robuuster en versterkt het onderscheid tussen essentiële en niet-essentiële vriendschapskenmerken.

“Vriendschappen – hoe we ze maken, waar we naar op zoek zijn en hoe we ze onderhouden – zijn veel complexer dan op het eerste gezicht lijkt,” vertelde Ayers aan PsyPost. “We beginnen nog maar net alle beslissingen te begrijpen die mensen moeten nemen als ze beslissen of ze een vriendschap met iemand anders willen beginnen of onderhouden.”

Interessant genoeg onthulde het onderzoek minimale verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke deelnemers in hun voorkeuren voor eigenschappen, wat duidt op een algemene consensus tussen de geslachten over wat fundamenteel noodzakelijk versus luxueus is in vriendschappen.

“Een van de grootste verrassingen was het gebrek aan sekseverschillen”, zei Ayers. “De meeste theorieën over vriendschap hebben gesuggereerd dat er sekseverschillen zouden moeten zijn in vriendschappen/vriendschapsvoorkeuren, aangezien mannen en vrouwen in de loop van de menselijke geschiedenis met verschillende aanpassingsproblemen te maken hebben gehad. Geslachtsverschillen zijn zelfs aangetoond in eerder werk dat ik als basis voor dit onderzoek heb gebruikt.”

Maar de studie heeft, net als elk onderzoek, beperkingen. De deelnemersgroep was grotendeels collegiaal, waardoor de toepasbaarheid van de bevindingen over verschillende leeftijdsgroepen en culturele achtergronden mogelijk werd vertekend. Bovendien werden alle eigenschappen afzonderlijk bekeken, los van de dynamische interacties in de echte wereld die doorgaans vriendschapsformaties beïnvloeden.

“Het gebrek aan sekseverschillen suggereert dat er mogelijk een groot voorbehoud zit bij deze bevindingen,” merkte Ayers op. “Het is mogelijk dat we geen sekseverschillen hebben waargenomen, omdat we deelnemers vroegen naar hun voorkeuren voor positieve eigenschappen bij potentiële vrienden. Omdat iedereen van deze eigenschappen kan profiteren, is het logisch dat we geen sekseverschillen in deze eigenschappen zien, maar ze wel kunnen waarnemen in eigenschappen die meer gedifferentieerd zijn door aanpassingsproblemen. Het is ook mogelijk dat er niet echt sprake is van sekseverschillen in voorkeuren, maar dat deze sekseverschillen feitelijk bestaan ​​in de manieren waarop individuen laten zien dat ze deze eigenschappen bezitten.”

De onderzoekers suggereren dat toekomstige studies de demografische inclusiviteit zouden kunnen vergroten en zouden kunnen onderzoeken hoe de voorkeuren voor vriendschapseigenschappen evolueren gedurende iemands leven. Toekomstig onderzoek zou zich ook kunnen richten op het opnieuw creëren van complexere sociale contexten om deze voorkeuren authentieker te testen.

“Mijn langetermijndoelen zijn om de voorkeuren bij het aangaan en onderhouden van vriendschappen te blijven begrijpen, om uiteindelijk te begrijpen of schendingen van deze voorkeuren leiden tot de ontbinding van vriendschappen of dat het verhaal rond de ontbinding ook complexer is”, aldus Ayers.

Het onderzoek:“How do you build the perfect friend? Evidence from two forced-choice decision-making experiments,”, is geschreven door Jessica D. Ayers, Jaimie Arona Krems en Athena Aktipis.

Bronnen

Eric W Dolan

https://www.psypost.org/what-makes-someone-a-perfect-friend-heres-what-new-research-says/

Delen